Of Death
Σε πολιτείες τρέχει μαύρος που θα τον δει
αρματωμένος ρήγας σε κόκκινο φαρί
κόφτει στα δυο τις ρούγες σαϊτα αστραφτερή
το μάτι του μετράει την παγωμένη γη
Ποιος ειν’ αυτός που τρώει γυναίκες και παιδιά
μιας ώρας χορτασμός του δεκαοχτώ χωριά
Τον είδα στο Τραφίκι τον είδα στα Πλανά
και μες τη Σαλονίκη ξένους να προσκυνά
μην ειν’ ο γιος του δράκου μην ειν’ ο ζακβεής
μην ειν’ ο γέρο Γιάννης ο Γιάννος ο νταής
Δεν ειν’ ο γιος του δράκου δεν ειν’ οχτρού παιδί
δεν ειν’ ο γέρο Γιάννης μαύρος που θα τον δει
Κανείς μας δεν τον ξέρει σώσε μας Παναγιά
μια κι η ζωή που ζούμε φεύγει και δε γυρνά
He rushes through the cities, woe to whoever meets him,
the armoured king on his red horse.
He cleaves the little streets, a lightning arrow,
his eye measuring out the frozen ground.
Who is he, devouring women and children?
Sating him for one hour, [that's] eighteen villages [gone],
I saw him in Trafiki, I saw him in Plana,
and in Saloniki too, bowing to the foreigners.
Isn't he the son of the dragon, isn't he Ouzak-Bey,
Isn't he Old Giannis, Giannis the fighting man?
He is not the son of the dragon, he is not the enemy's child,
He is not Old Giannis, woe to whoever meets him.
No one of us knows him. Save us, Mother Mary!
The more as the life we live goes away and does not return.
Geeske © 08.06.2005