Nada mais
Ένα φεγγάρι πράσινο μεγάλο
που λάμπει μες τη νύχτα,
τίποτ’ άλλο
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου,
τίποτ’ άλλο
Μια φωνή που γροικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει,
τίποτ’ άλλο
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου,
τίποτ’ άλλο
Πέρα μακριά κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει,
τίποτ’ άλλο
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου,
τίποτ’ άλλο
Uma grande lua verde
que ilumina dentro da noite
e nada mais
E só uma grande queixa
no fundo de minha cabeça
e nada mais
Uma voz que dentro do tumulto
e que um pouco mais
e nada mais
E só uma velha queixa
no fundo de minha cabeça
e nada mais
Distante ao longe algum último sinal
o navio onde saiu
e nada mais
E só uma grande queixa
no fundo de minha cabeça
e nada mais
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.04.2011