Archangel's Zeibekiko
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου
και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει
μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι
και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι
οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα
παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
You put some tough puzzles on on this senseless world
and lie awake with an archangelic zeibekiko
you laugh an ignorant mighty laughter
and then you're asking for silence that cannot stand a word
Lonesome and rare
you wander through the Balkans
to reap the winds
just like a virgin Mary in an opium-den
you're loooking for the stain of the world
to wipe it clean
At nights you dream of dark-haired Gods
and you fall in love with every sun you ramble
8 beaufort and the dragons are out on the waves
you pick up a quill and write a poem
Lonesome and rare
you wander through the Balkans
to reap the winds
just like a virgin Mary in an opium-den
you're loooking for the stain of the world
to wipe it clean
Lonesome and rare
you wander through the Balkans
to reap the winds
just like a virgin Mary in an opium-den
you're loooking for the stain of the world
to wipe it clean
Piper87 © 22.04.2011