Mi sol, te imploro

Τα πουλιά τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό,
τα ελάφια όταν σκύβουν για νερό.
Μα εμένα που ’μαι δέντρο μες στη γη
με ξεριζώνει κάθε χαραυγή.

Ήλιε μου, σε παρακαλώ,
πες στους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό
για μας τους προδομένους.

Σαν φονιάς τη μαύρη νύχτα ξαγρυπνώ,
πίνω δάκρυ, πίνω πρόστυχο καπνό.
Με μαχαίρια στην καρδιά μου δεν μπορώ
να τραγουδήσω και να καρτερώ.

Ήλιε μου, σε παρακαλώ,
πες τους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό
για μας τους προδομένους.


El Caronte alcanza los pájaros en la ala,
los venados cuando se doblan por el agua
pero, a mí, que soy un árbol en la tierra,
me desarraiga cada amanecer

Mi sol, te imploro
di a los golpeados por la muerte
que lloren en la playa del dolor
por nosotros, los traicionados

Como un asesino velo en la noche negra
bebo lágrimas, fumo tabaco barato
no puedo cantar y esperar
con cuchillos en mi corazón

Mi sol, te imploro
di a los golpeados por la muerte
que lloren en la playa del dolor
por nosotros, los traicionados

curros_mujer © 14.05.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info