Vojnik
Απόψε πήρε άδεια
και με την τσέπη άδεια
τραβάει για την πόλη.
Ρίχνει ένα γεια σου στο φρουρό,
σαλτάρει σ’ ένα φορτηγό,
κι ο χάρος δε γλιτώνει.
Έλα στην παρέα μας, φαντάρε
κάτσε κι ένα ποτηράκι πάρε.
Ξέχνα στρατώνες και σκοπιές
κι από το μπρούσκο της καρδιάς μας πιες.
Η πόλη σαν τη γόησσα
σαν την παλιά αρχόντισσα
ανάβει τα κολιέ της.
Μα σαν τον φέρνει στα στενά
τον κουβεντιάζει η μοναξιά,
τον παίρνει αγκαζέ της.
Οι δρόμοι τον κουράσανε,
παράπονα τον πιάσανε,
στο ταβερνάκι μπαίνει.
Κάποιον να βρει για ένα πιοτό,
να ’χουν τον ίδιο τον καημό,
μαζί να δουν πού βγαίνει.
Večeras je dobio odsustvo
i praznih džepova
u grad se uputio
stražaru dobacio "ćao"
u kamion uskočio
i biće veselo
Dođi, pridruži nam se, vojniče
sedi i čaše se prihvati
zaboravi kasarne i stražaranje
i oporo vino iz našeg srca ispij
Grad kao zavodnica
kao otmena dama
pali svoje ogrlice
ali kad ga odvuče u uličicu
obrati mu se samoća
i uhvati ga pod ruku
Ulice su ga umorile
tuga ga obuzela
ulazi u tavernu
nekoga da nađe za jednu čašicu
muku da podele
i zajedno vide gde će da ih odvede..
neraidaBGD, Ivana © 14.05.2011