Ahora este camino es tuyo
Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος!
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος.
Τον κρατάς όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου
και μετράς το σφυγμό του πάνω σε τούτο το σημάδι
που άφησαν οι χειροπέδες!
Κανονικός σφυγμός, σίγουρο χέρι.
Κανονικός σφυγμός, σίγουρος δρόμος!
Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ! Πολύ μακρύς αδερφέ μου.
Οι χειροπέδες βάραιναν τα χέρια. Τα βράδια που ο μικρός γλόμπος
κουνούσε το κεφάλι του λέγοντας "πέρασε η ώρα"
εμείς διαβάζαμε την ιστορία του κόσμου σε μικρά ονόματα
σε κάποιες χρονολογίες σκαλισμένες με το νύχι στους τοίχους
των φυλακών, σε κάτι παιδιάστικα σχέδια των μελλοθάνατων.
Μια καρδιά, ένα τόξο, ένα καράβι που `σκιζε σίγουρα το χρόνο,
σε κάποιους στίχους που `μειναν στη μέση για να τους τελειώσουμε,
σε κάποιους στίχους που τελειώσαν για να μην τελειώσουμε.
Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος.
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος. Τον κρατάς
όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου, και μετράς το σφυγμό του,
πάνω σε τούτο το σημάδι που άφησαν οι χειροπέδες.
Κανονικός σφυγμός. Σίγουρο χέρι.
Κανονικός σφυγμός. Σίγουρος δρόμος.
¡Era un camino largo hasta aquí! Muy largo, mi hermano.
Las esposas eran muy pesadas por las manos. En las noches, que la lamparita
asentía con la cabeza diciendο: "el tiempo ha pasado ",
nosotros leíamos la historia del mundo en los nombres pequeños
en algunas fechas grabadas por la uña en las paredes
de las prisiones, en algunos esbozos infantiles de los moribundos.
Un corazón, una flecha, un barco que atravesaba el tiempo seguramente,
en algunos versos que se quedaron incompletos para que los terminemos,
en algunos versos que se completaron para que nosotros no terminemos.
Era un camino largo hasta aquí, un camino difícil.
Ahora este camino es tuyo. Tú lo tienes cogido
como tienes la mano de tu amigo y cuentas su pulso,
en esta marca dejada por las esposas.
Regular pulso. Mano segura.
Regular pulso. Seguro camino.
curros_mujer © 15.05.2011