Comandantul
Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια
Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
για να με κοιτάζεις
Έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς
κι όμως έχω ζήσει
Făceam pălării din hârtie
Aveam şi puşti din lemn
Şi era războiul sărbătoare
În vechile noastre locuri.
Toţi te strigau comandant
Şi ştiai doar să dai ordine
Şi fugeam şi eu după tine
Ca să mă priveşti.
Te-ai întins pe pământ să dormi
Şi inima ta a devenit chiparos
Ţi-am spus că voi muri dacă vei fi ucis
Şi totuşi am trăit.
angelxirina © 05.06.2011