The exile
Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.
Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.
Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες
Mountains high and you sight of the stars.
Misty rivers, fir-trees, laurels, myrtles.
Oh my fire, he who will witness my love
tell him to come to me in haste.
Oh my exile, my love, light and dawn
before the whole world cracks under the sigh of my heart.
Watery canyons, and you caves of dragons
Eagle's wings and black nests of the winds.
Oh my fire, he who will witness my love
tell him to come to me in haste.
Oh my exile, my love, light and dawn
before the whole world cracks under the sigh of my heart.
You dear nightingale, alluring ash still burning
tell me which wine intoxicates his eyes
Piper87 © 05.06.2011