May you never hold up a mate
Του χαλασμού και της οργής μου σήμερα
ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια
και μια φωνή βαλτή, στήλη αποτσίγαρα
στα σπλάχνα μου τα αχάριστά σου λόγια
Μαύρη ώρα που σε σπίτωσα
κι απ’ το γκρεμό σε γλίτωσα
αδέσποτό μου αστέρι
φύγε, και να μαραίνεσαι
σαν το σκυλί να σέρνεσαι
να μη στεριώνεις ταίρι
Να πας εκεί που κυνηγούν τα εφήμερα
κι ανέχονται του οίκτου καταφρόνια
στην πιάτσα σου με τα ψευτοπαλίκαρα
που αντρισμό νοούν τα παντελόνια
Μαύρη ώρα...
My devastation's and wrath's today
Counterclockwise the clocks are turning
and a voice placed, column of cigarette butts
in my entrails your ungrateful words
Black was the time when I moved you into my house
and saved you from the cliff's edge
my stray star
Be gone, and wither
May you crawl like a dog
May you never hold up a mate
May you go were they hunt the ephemeral
And put up with the pity's contempt
at the rank of false thugs
Who consider trousers manhood
Black was the time...
Rautha © 06.06.2011