Saturday evening
Έξω απ’ το παράθυρο Ο δρόμος λέει ιστορίες Και οι άνθρωποι περπατάν στο άπυρο Μπερδεύονται σε φώτα και πορείες Και δεν υπάρχει ανταμοιβή Για αυτό που νιώθει η ψυχή Για αυτό που λέν’ τα μάτια Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί Επάνω στο τραπέζι τα χέρια μας Ακίνητα καράβια ξεχασμένα Τα βλέμματα θα μένουν και τα λόγια μας Στρατιωτάκια ξύλινα στη μάχη πεταμένα Και δεν υπάρχει ανταμοιβή Για αυτό που νιώθει η ψυχή Για αυτό που λέν’ τα μάτια Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί Μια εικόνα παγωμένη Σάββατο απόγευμα Που εμείς οι δυο γίναμε ξένοι Ξαφνικά και απρόσμενα Και δεν υπάρχει ανταμοιβή Για αυτό που νιώθει η ψυχή Για αυτό που λέν’ τα μάτια Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί		Out of the window The road is telling stories And people walk to eternity Entangling in lights and courses And there's no reward For what the soul is feeling For what the eyes are telling A thousand pieces on transparent glass Our hands upon the table Immobilised forgotten ships The sights will remain and our words Wooden soldiers thrown to battle And there's no reward For what the soul is feeling For what the eyes are telling A thousand pieces on transparent glass Some frozen picture Saturday evening When we both turned to strangers Suddenly and out of the blue And there's no reward For what the soul is feeling For what the eyes are telling A thousand pieces on transparent glass
Piper87 © 06.06.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info