Saturday evening

Έξω απ’ το παράθυρο
Ο δρόμος λέει ιστορίες
Και οι άνθρωποι περπατάν στο άπυρο
Μπερδεύονται σε φώτα και πορείες

Και δεν υπάρχει ανταμοιβή
Για αυτό που νιώθει η ψυχή
Για αυτό που λέν’ τα μάτια
Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί

Επάνω στο τραπέζι τα χέρια μας
Ακίνητα καράβια ξεχασμένα
Τα βλέμματα θα μένουν και τα λόγια μας
Στρατιωτάκια ξύλινα στη μάχη πεταμένα

Και δεν υπάρχει ανταμοιβή
Για αυτό που νιώθει η ψυχή
Για αυτό που λέν’ τα μάτια
Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί

Μια εικόνα παγωμένη
Σάββατο απόγευμα
Που εμείς οι δυο γίναμε ξένοι
Ξαφνικά και απρόσμενα

Και δεν υπάρχει ανταμοιβή
Για αυτό που νιώθει η ψυχή
Για αυτό που λέν’ τα μάτια
Χίλια κομμάτια σε διάφανο γυαλί


Out of the window
The road is telling stories
And people walk to eternity
Entangling in lights and courses

And there's no reward
For what the soul is feeling
For what the eyes are telling
A thousand pieces on transparent glass

Our hands upon the table
Immobilised forgotten ships
The sights will remain and our words
Wooden soldiers thrown to battle

And there's no reward
For what the soul is feeling
For what the eyes are telling
A thousand pieces on transparent glass

Some frozen picture
Saturday evening
When we both turned to strangers
Suddenly and out of the blue

And there's no reward
For what the soul is feeling
For what the eyes are telling
A thousand pieces on transparent glass

Piper87 © 06.06.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info