En una almohada como una lunecita
Σ’ ένα μαξιλάρι φεγγαράκι
το παιδί μου αποκοιμήθηκε.
Όλη η πλάση στις μύτες των ποδιών
κοιτάζει απ το παράθυρό μας
κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.
Όλα τα αστέρια
μια μυγδαλιά ανθισμένη αστέρια
μπρος στο παράθυρό μας
κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.
Ο θεός των σπουργιτιών και των παιδιών
πίσω από μια κουρτίνα λουλουδένια
κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.
Σιγά, μανούλα,
σιγά.
θα το ξυπνήσεις.
Τι θόρυβο που κάνει
η πορτούλα της καρδιάς σου
καθώς ανοιγοκλείνει
στον κήπο της χαράς.
En una almohada como una lunecita
mi niño se durmió.
Toda la Creación, en puntillas,
mira por nuestra ventana
mira mi niño que se durmió.
Todas las estrellas
un almendro floreciendo con estrellas
delante de nuestra ventana
mira a mi niño que se durmió.
El Dios de los gorriones y de los niños
detrás de una cortina floreada
mira mi niño que se durmió.
¡Quietamente, madrecita,
quietamente!
Tú lo despiertas.
¡Qué sonido hace
la puertecita de tu corazón
cuando abre y cierra
en el jardín de la alegría!
curros_mujer © 10.06.2011