24 sata
Με τα μάτια βουρκωμένα
με τα χείλη δαγκωμένα
ήρθα να σε βρω συγγνώμη να σου πω
Ορκίστηκα στο δάκρυ μου
πως έμαθα απ’τα λάθη μου
μα έφυγες αγάπη μου
και πώς να ζήσω εγώ
Δώσ’ μου 24 ώρες
πάρ’ τη ζωή μου και δώσε μου ώρες
τώρα που γίνεσαι αέρας
βρες μου ένα λόγο να ζω
Απόψε που φεύγεις
τελειώνει η ζωή μου
απόψε σε χάνω
σε χάνω ψυχή μου
Με τα μάτια βουρκωμένα
με τα χείλη μαγκωμένα
κόπηκε η φωνή
το αντίο σου η σιωπή
Με κοίταξες κατάματα
και μάζεψες τα πράγματα
μαζί με τ’αντικείμενα
μου πήρες τη ζωή
uplakanih očiju,
ledenih usana,
došao sam da te nađem, da ti se izvinim
zakleo sam se u suzu svoju,
da sam naučio na svojim greškama,
ali si otišla, ljubavi,
i kako ja da živim?
daj mi 24 sata,
uzmi moj život i daj mi sate,
sad kad postaješ vazduh
nađi mi jedan razlog da živim;
noćas kad odlaziš,
moj se život završava,
noćas te gubim,
gubim te, dušo moja
uplakanih očiju,
stisnutih usana,
slomio se glas,
tišina je tvoje zbogom;
pogledala si me pravo u oči,
i skupila prnje,
zajedno s tim stvarima,
pokupila si i moj život
belgrade © 10.06.2011