Sembra | ||
Βγαίνω με φίλους μας, μα νιώθω τόση μοναξιά Στον ίδιο χώρο, που `χε γίνει στέκι μας παλιά Κοιτάζω γύρω, σαν χαμένη και μονολογώ Τι θέλω, τι κάνω μακριά σου εγώ εδώ Φαίνεται πως ήσουν η ζωή μου Η κάθε αναπνοή μου Το νόημα στα πάντα για να ζω Φαίνεται δε το `χα καταλάβει Αλλιώς θα `χα προλάβει Δυο λόγια να σου πω Μωρό μου σ’ αγαπώ Όλα μου φαίνονται πια ξένα, τίποτα γνωστό Ούτε οι φίλοι που αγαπούσες, όσο και εγώ Κοιτάζω γύρω σαν χαμένη και μονολογώ Τι θέλω, τι κάνω, μακριά σου εγώ εδώ Φαίνεται πως ήσουν η ζωή μου Η κάθε αναπνοή μου Το νόημα στα πάντα για να ζω Φαίνεται δε το `χα καταλάβει Αλλιώς θα `χα προλάβει Δυο λόγια να σου πω Μωρό μου σ’ αγαπώ | Esco con i nostri amici, ma sento una tale solitudine nello stesso posto che era diventato un tempo il nostro preferito mi guardo attorno come persa e parlo da sola cosa voglio, cosa faccio qui lontano da te Sembra che tu fossi la mia vita ogni mio respiro il significato di tutto per vivere sembra che non lo avessi capito diversamente sarei riuscita a dirti due parole ragazzo mio ti amo Tutto ormai mi sembra estraneo niente di conosciuto nemmeno gli amici che amavi, al pari di me e parlo da sola cosa voglio, cosa faccio, qui lontano da te Sembra che tu fossi la mia vita ogni mio respiro il significato di tutto per vivere sembra che non lo avessi capito diversamente sarei riuscita a dirti due parole ragazzo mio ti amo | |
roberto patritti, roberto patritti © 06.12.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info