Aquele dia que não tardará
Η μέρα κείνη δε θ’ αργήσει
που μπρος μου θα σε ξαναδώ
το φως του ήλιου θα ραγίσει
και συ θα τρέχεις προς τα δω
θε να σκορπά το μέτωπό σου
χρυσή βροχή στον ουρανό
και θα `ν’ τ’ ωραίο πρόσωπό σου
κι απ’ το φεγγάρι πιο χλωμό
Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
όλα θα λάμψουνε αλλιώς
και θα χαθεί μες τις σκιές μας
όλος ο κόσμος ο παλιός
Η μέρα κείνη δε θ’ αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή
Aquele dia não tardará
onde em minha frente vou rever,
a tua luz de teu sol irá rasgar
e você vai correr aqui em frente
Terá em sua fronte uma chuva dourada no céu
e será bela a sua face
e como a lua, estará pálida
E quando for mesclar os nossos corações
tudo será iluminado
e vai perder dentro de nossas sombras
todo o velho mundo
E aquele dia não tardará
meu pássaro perseguido
te apanho no poente
e te devolverá no leste
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 02.10.2011