Velho dia
Δεν έχω περιθώρια στενέψανε τα όρια
χωρίς καρδιά δε θέλω να γυρίζω
σιγά σιγά πεθαίνουμε στα ίδια πάντα μένουμε
μα μια ζωή καλύτερη αξίζω
Συγγνώμες κι άλλα θύματα θα πάρουνε τα κύματα
βουλιάζεις στην ελπίδα που κρατάω
σιγά σιγά διαλύθηκα τον έρωτα φοβήθηκα
για μια ζωή καλύτερη θα πάω
Σου δίνω πίσω σου δίνω πίσω την αγάπη που μου δάνεισες
δώσε μου πίσω δώσε μου πίσω τη ζωή μου και ξοφλάμε
να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα
πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε
Τα χρόνια που μετρήσαμε ποτέ μας δεν τα ζήσαμε
με τι ψυχή ψυχή θα παραδώσω
λοιπόν τι περιμένουμε γεννιόμαστε πεθαίνουμε
ζητάς κι εγώ τι άλλο να σου δώσω
Σου δίνω πίσω σου δίνω πίσω την αγάπη που μου δάνεισες
δώσε μου πίσω δώσε μου πίσω τη ζωή μου και ξοφλάμε
να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα
πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε
Não tenho limite passamos a fronteira
sem coração, não quero voltar.
Lento, lento, morremos sempre nas mesmas coisas ficamos
mas para uma vida melhor eu valho
Desculpas e outros assuntos as ondas vão levar
afunda na esperança, onde seguro
lentamente, lentamente o amor teme
para uma vida melhor vou seguir
Eu te devolvo, eu te devolvo o amor para traz o amor que você me emprestou
Me devolva, me devolva atrás a minha vida que leva
Eu lembro o velho dia em que eu te conheci
como você quer que falemos de um verão
O tempo que contamos, nunca nós vivemos
com alma, alma que entreguei
faltando o que esperamos nascendo e morrendo
você pede e eu o que de diferente dou
Eu te devolvo, eu te devolvo o amor para traz o e
te devolvo, te devolvo o amor que você deu
eu te devolvo, eu te devolvo a minha vida que conquistamos
eu me lembro daquele velho dia em que eu te conheci
como você quer que eu fale de verão
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.10.2011