Bêbado, meu coração
Μέθυσαν τα μάτια μου και πάλι εσένα βλέπουν
από μπροστά μου να περνάς.
Μέθυσαν τ’ αυτιά μου και νομίζουν πως ακούνε
να μου λες πως μ’ αγαπάς.
Μεθυσμένη μου καρδιά,
αλλού σου λέω κι αλλού με πας κι όλο σε βρίζω.
Μεθυσμένη μου καρδιά,
πάλι στο δρόμο του οχτάρια ζωγραφίζω.
Μεθυσμένη μου καρδιά,
εσύ που ξέρεις ότι κλαίω κι όταν γελάω,
μεθυσμένη μου καρδιά,
πότε θα πάψεις να χτυπάς να μην πονάω;
Μεθυσμένη μου καρδιά.
Νύχτωσε στα μάτια μου και βγαίνω στο σεργιάνι
μονάχη μες στον ουρανό.
Πάλι φεγγαρόβολτες για σένανε θα κόβω
μήπως τύχει και σε δω.
Bêbados, os meus olhos novamente te vêem
à minha frente você passa
Bêbados, os meus ouvidos
e chamam e escutam a me dizer como amas
Bêbado o meu coração
outro te digo e outro a passer e tudo curso
Bêbado, o meu coração,
de novo no caminho desenho
Bêbado, o meu coração,
você que sabe o quanto choro e o quanto eu rio,
bêbado o meu coração a bater e a doer
Bêbado, o meu coração
Anoitece nos meus olhos e sigo ao redor
só dentro do céu
De novo a lua por você cortará
só para te ver
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.10.2011