Venha e me acabe | ||
Από τη μέρα που ’φυγες τον ήλιο έχω χάσει κι η νύχτα την καρδούλα μου αιχμάλωτη έχει πιάσει Έλα να με τελειώσεις μόνο εσύ μπορείς έλα να με τελειώσεις μη μου το αρνηθείς στο στήθος μου μη φοβηθείς μαχαίρι να καρφώσεις Είσαι όλα ό,τι έχω και δεν έχω σου φωνάζω άκουσέ με δεν αντέχω άλλος να φιλάει τα χείλη που φιλούσα εγώ δεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος είμαι σαν το κύμα που το σπάει ο βράχος μου ’δωσες ζωή και έλα πάρ’ την πίσω σε παρακαλώ Από την ώρα που ’χασα εσένα από κοντά μου κομμάτια γίναν οι χαρές και τρόμος τα όνειρά μου | Desde o dia que você foi o sol eu perdi e a noite tem o meu coração prendeu e tem prendido Venha e me acabe só você pode venha e me acabe não me refute no meu peito não tema faca a cortar Assim tudo o que tenho enão tenho te grito, escute, não aguento mais beije os lábios que eu te beijo não existe razão mais para eu viver só eu sou como onda que golpeei a pedra você me deu a vida e venha de volta te agradeço Desde a hora em que perdi você desde de perto de mim pedaços se tornaram as alegrias e em temor o meu sonho | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.10.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info