Te amo
Σ’ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ’ ουρανού.
Σ’ αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ’ αγαπώ...
Σ’ αγαπώ σαν κορίτσι, τρυφερά,
σαν να ήταν η πρώτη μου φορά.
Σ’ αγαπώ θυμωμένα και σκληρά,
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ...
σ’ αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!
Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.
Σ’ αγαπώ με τον τρόπο που μπορώ,
με τη δίψα που πίνω το νερό.
Σ’ αγαπώ μ’ ότι έχω και φορώ.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ...
Σ’ αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!
Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.
Και φοβάμαι,
όταν δίπλα μου κοιμάσαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη με θυμάσαι.
Σ’ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ’ ουρανού.
Σ’ αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ...
Σ’ αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!
Te amo con el cuerpo sin mente,
con el azul y el negro del cielo.
Te amo con el horror del vacío.
Te amo....
Te amo suavemente como una muchacha,
como si fuera mi primera vez.
Te amo enfadada y duramente,
Te amo, te amo...
te amo, incluso si sé
que no me vale de nada!
Y tengo miedo,
en las noches que no duermo,
que un día,
quizas no te recordaré.
Te amo en la manera que puedo,
con la sed que bebo el agua.
Te amo con todo lo que tengo y llego.
Te amo, te amo...
Te amo, incluso si sé
que no me vale nada!
Y tengo miedo,
en las noches que no duermo,
que un día,
quizas no te recordaré.
Y tengo miedo,
en las noches quando tu duermes a mi lado,
que un día,
quizas no me recordarás.
Te amo con el cuerpo sin mente,
con el azul y el negro del cielo.
Te amo con el horror del vacío.
Te amo, te amo...
Te amo, incluso si sé
que no me vale nada!
curros_mujer © 16.10.2011