For the silence
Όποιος ξεχνάει χάνεται
ραγίζει όποιος θυμάται
κι αυτός που παραστράτισε
στις ερημιές κοιμάται
Στα γιορτινά τα μαγαζιά
πολύχρωμες βιτρίνες
είπες πως θα `ρθεις να με βρεις
δυο χρόνια κι έξι μήνες
Μάθε τη γλώσσα της σιωπής
κι ύστερα έλα να μου πεις
πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ
πώς βγάζει η έρημος καρπό
Αλλάζουν δρόμοι και μορφές
Οι εποχές αλλάζουν
κι οι από μηχανής θεοί
αμήχανα κοιτάζουν
άσ’ το παράθυρο ανοικτό
σ’ όλες τις καταιγίδες
θα δεις στο φως μιας αστραπής
όσα ποτέ δεν είδες
Μάθε τη γλώσσα της σιωπής
κι ύστερα έλα να μου πεις
πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ
πώς βγάζει η έρημος καρπό
Whoever forgets gets lost
anyone who remembers cracks
and he who has lost his way
is sleeping in the wilderness
In the festive shops
multicolor displays
you said you'd come to find me
Two years and six months ago
Learn the silence’s language
and after that come and tell me
how to conjugate I love you
how the desert produces fruits
Roads and figures are changing
the seasons are changing
and the gods ex machina
look awkwardly
Leave the window open
during all the storms
and in the light of a lightning you’ll see
all that you’ve never seen
Learn the silence’s language
and after that come and tell me
how to conjugate I love you
how the desert produces fruits
ttoppouzokypraios © 17.10.2011