Because of the colour of your eyes | ||
Από σένανε θυμάμαι τ’ όνομά σου το μικρό και των ματιών σου το χρώμα φέγγει ακόμα και των ματιών σου το χρώμα πόσο ακόμα; Από σένα μου έχει μείνει τ’ όνομά σου το μισό αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου Τ’ όνομά σου το μικρό ξανά δε θα πω μήπως και ξεχάσω να σ’ αγαπώ πόσο ακόμα να σ’ αγαπώ δίχως σώμα πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα Παλιά συρτάρια θα αδειάσω ρούχα μου παλιά και θα φορέσω κατακόκκινα φιλιά πολύς ο χρόνος και ο πόνος μου χωρίς μορφή αυτό τον πόνο θα κρεμάσω στο καρφί Πόσο ακόμα να σ’ αγαπώ δίχως σώμα πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα Από σένα μου έχει μείνει τ’ όνομά σου το μισό αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου Τ’ όνομά σου το μικρό... | From you i only remember your first name And the colour of your eyes that still shines And the colour of your eyes how long for? From you i only remember half your name But i forget your voice, this is your punishment I cannot remember your form, this is your punishment Your first name i will never say again Just in case, i forget to love you How long for will i love you without a body How long for because of the colour of your eyes Old drawers i will empty of my old clothes And i will wear red kisses Long time and big pain without a morph This pain i will hang on a nail From you i only remember your first name And the colour of your eyes that still shines And the colour of your eyes how long for? From you i only remember half your name But i forget your voice, this is your punishment I cannot remember your form, this is your punishment Your first name... | |
Antigoni, Αντιγόνη Μαργαρίτη © 17.01.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info