Quero te rever
Είναι το γράμμα δράμα που σκοτώνει
τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ
στο τζάμι μια γραμμή πάνω στη σκόνη
είν’ από τότε που ήσουνα εδώ
Μου γράφεις η αγάπη δεν τελειώνει
και από τότε έχω να σε δώ
μου άφησες το χέρι και κρυώνει
δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω
Θέλω να σε ξαναδώ
δε θέλω πια να ζω
χωρίς να σε αγγίζω
Θέλω να σε ξαναδώ
κουράστηκα να ζω
στο μαύρο και στο γκρίζο
Τα μάτια μου κοιτάζουν στη γωνιά σου
εκείνο το γλαστράκι το μικρό
που μου `χες φέρει απ’ τη γειτονιά σου
και μου `χες πει να ζήσεις Σ’ αγαπώ
Μου έλεγες θα είμαι εδώ κοντά σου
και από τότε έχω να σε δω
μυρίζει η κάμαρη απ `τ’ άρωμά σου
δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω
É a carta do drama que mata
as noites não posso dormir
no vidro uma linha sobre a areia
para uma vez uqe estivesses aqui
Tu me escrevestes que o amor não acaba
e por isso tanto que eu te vi
me deixastes a mão fria
não sei o que faço e o que eu te digo
Eu quero te rever
não quero mais viver
sem te tocar
Eu quero te rever
cansado de viver
em preto e em branco
Os meus olhos olham nos seus cantos
ali nos pequeninos vasos de flores
onde levastes sua vizinhança
e me disse que vives eu te amo
Me dissestes estarei aqui perto de ti
e disso o quanto que te vi
a pequena sala com o seu aroma
não sei o que faço e o que eu digo
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.10.2011