Il pozzo
Χθες βράδυ ονειρεύτηκα
ένα βαθύ πηγάδι
μα ο κουβάς που ρίξαμε
χάθηκε στο σκοτάδι.
Ψηλά επάνω στέκονταν
γεμάτη η σελήνη
μα ο παφλασμός δεν τάραξε
την νεκρική γαλήνη.
Το πρόσωπό σου κράτησα
κι είδα τα δυο σου μάτια
γεμάτα δροσερό νερό
κρυστάλλινα κανάτια.
Σφίξε με αγάπη μου θά `ναι φρικτό
το στέρεμα της κρήνης
ακόμα παίζουμε κρυφτό
στον κήπο στην καρδιά της μνήμης.
Κρύψε με μες στα χέρια σου
πες μου να μην φοβάμαι
θα σ’ αγαπώ παντοτινά
πάντα δικός σου θά `μαι.
Ieri sera ho sognato
un pozzo profondo
ma il secchio che abbiamo buttato
se perso nel buio.
In alto su stava aspettando
la luna piena
ma il tomfo non ha agitato
la serenita' mortuale.
Ho tenuto il tuo viso
e ho visto i tuoi due occhi
pieni d'acqua fresca
brocche di cristallo.
Stringimi amor mio sara' orribile
il prosciugamento della fontana
ancora giochiamo a nascondino
nel giardino nel cuore della memoria.
Nascondimi dentro le tue mani
dimmi di non aver paura
ti amero per sempre
sempre tuo saro'.
hrakleitos © 19.10.2011