Sea Rover
Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα,
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα,
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.
Από παρέες τριγυρισμένος,
δε τους φοβάσαι, δε σ’ αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία,
μα εσύ φοβάσαι,
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.
Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο,
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου,
πλάι στα χίλια,
στα χίλια κυβικά σου,
πλάι στα χίλια κυβικά σου.
Μονάχος χάραμα,
χάραμα στη λεωφόρο
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.
On the asphalt a sea rover
For a ship your motorcycle
Your flag is a plastic jacket
At eighteen, you broke the brakes
You are travelling in other journeys
You only get around when you are high
Your entire world is a thousand cc*
You are angry
You are tired
You have your fate written on your saddle
You were born for some murder
Peers surround you
You are not afraid of them, they do not love you
You are smuggling your life away
Nevertheless, you are afraid
You are afraid to sleep
Therefore, you begin your journey once again
Your fingers frozen on the brake
There is a bloodstain on your jacket
Next to the thousand
Thousand cc
Next to the thousand cc
Its' down and you are alone
Alone in the highway
You are awaiting the ambulance
You been dead since ten past three
Antigoni, Αντιγόνη Μαργαρίτη © 23.12.2005