Bebo no seu copo
Δυο γουλιές κρασί που άφησες στο ποτήρι,
Κρυφά αναρωτήθηκα σαν το φερα στα χείλη.
Πόσα βαθιά σου μυστικά άραγε να χωράνε,
στο νου σου πια περάσματα μπορούνε να με πάνε;
Πίνω από το ποτήρι σου,
στα μάτια σε κοιτάω
απόψε για χατίρι σου
λιώνω μα δε μιλάω.
Κέρνα με απ’ τα χείλη σου, κάνε με να μεθύσω,
απόψε για χατίρι σου, καρδιά μου θα ραγίσω.
Στην αγκαλιά σου κλείσε με και αποκοίμισέ με,
από του κόσμου τ’ άδικο για λίγο φύλαξέ με.
Στου έρωτα το βάσανο κουράγιο πώς να κάνω.
Μέσα στα χέρια σου μπορεί απόψε να πεθάνω.
Dois goles de vinho que você lançou no copo
Escondida a interrogação como que entre os lábios
Quanto está fundo o seu segredo contido
na sua lei mais passa o que leva
Bebo no seu copo
nos seus olhos olho
nesta noite de sua graça
derreto mas não digo
Deite pelos seus lábios, dê algo que eu beba
a noite de sua graça, meu coração se parte,
Me abrace e me proteja
do mundo esvaziado de um pouco de desconfianças.
Na paixão o tormento, a coragem que faço
Dentro e suas mãos posso morrer na noite.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.10.2011