I'm scared | ||
Είναι η νύχτα αυτή καυτή κι έχει ροή φωτεινή Είναι μουντό το πρωί κι είναι μια μέρα σκοτεινή Είναι μια ανάσα η χρονιά κι έιν’ η εποχή μια πνοή κι είναι μεγάλη και αιώνια σαν μια ρουφηξιά η ζωή Είναι η γη στρογγυλή κι όμως ο κόσμος αυτός είναι επίπεδος κι ο νους από το φως είναι ταχύτερος, πρώτος και καλύτερος Κάθε γιος Χριστός Κάθε πόρνη Παναγιά Κάθε κόρη Αφροδίτη και κάθε μάνα με `γεια Κι είμαι χάρη και μακάρι και κάθε εχθρός παλληκάρι κάθε πόλεμος, αγώνας και κάθε ποίημα, προσευχητάρι Κι είναι οι μπόμπες πεφταστέρια σε αυγουστιάτικη βραδιά κι είναι κοσμήματα τα βόλια κρεμασμένα στην καρδιά Φοβάμαι πως δε θ’ αντέξω την γροθιά Κοιμάμαι μα έχω τα μάτια μου ανοιχτά Θυμάμαι τι μου `χες πει μια νυχτιά Πριν ονειρευτώ, να σιγουρευτώ πως θα `χω τα βλέφαρα μου κλειστά ΡΕΦΡΕΝ Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός είναι διαφορετικός σου `χα πει μια νυχτιά, θυμάμαι Πως ότι φαίνεται είναι αλλιώς κι ότι φτιάχνεις, ουρανός με βροχή, με φωτιά φοβάμαι Έχει ένα κρύο πηκτό κι έχει έναν καύσωνα σκληρό έχει έναν κόκκινο ουρανό κι έναν ήλιο μακρινό Μα εγώ χαμπάρι (Κοιμάμαι) για τη μεγάλη στιγμή που θα γίνουν οι πιο μπερδεμένες λέξεις αριθμοί Καθαροί οι ρυθμοί της φασαρίας μουσική να `σαι εκεί μου `χες πει που βγάζουν όλοι οι προορισμοί Για να δεις δημιουργό την ανθρωπότητα (Πάμε) σαν έναν καλλιτέχνη (Φοβάμαι) που ομιλεί την καθημερινότητα Συγκίνηση, φόβος κι αυτοεκτίμηση βλέποντας νέους ζωγράφους να ξεπηδούν απ’ τη διαφήμιση κι από τους βρωμικους κόλπους της δημοσιογραφίας ένα νέο κύμα λογοτεχνίας Απ’ τις κατώτερες τάξεις φιλοσόφων παρατάξεις απ’ τις προνομιούχες κοινωνικές αναταράξεις Ένας δεύτερος ήλιος Θα ρίχνει δεύτερες σκιές καθώς θα σκάνε εκατό χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές ΡΕΦΡΕΝ Ήταν τα λόγια σου γλυκά και τα φιλιά σου πικρά τα ταξίδια μεγάλα τα φτερά σου μικρά Είχες φουρτούνα στα μάτια και μια πλημμύρα στην κόγχη ένα σου χάδι δυο ζωές ένα σου ναι δυο όχι Βρήκα μια θάλασσα κρυφή ήπια μια θάλασσα στυφή μου `κανε δώρο ένα ξερόβραχο ζωή και εγώ σ’ αυτή μια τελευταία αναπνοή Κι ένα βυθό για κρεβάτι κι άνοιξα υδάτινο δρόμο στο μονοπάτι του εφιάλτη κι μ’ έβγαλε έξω από το μπουκάλι (Φοβάμαι) Με μια ζάλη παστρικιά κι ένα βρωμικο μυαλό πάλι (να `μαι) στο ίδιο παιχνίδι ξανά έγινε η σέντρα κι είχαμε όλοι μας τα χέρια ανοιχτά (Φοβάμαι) Πέσαν τα φώτα ξανά κι έμεινα μόνος στο τσιμέντο με τα καθίσματα αδειανά Κι έγινε το βλέμμα μου παράθυρο πήγα να το σκάσω από το παρόν μα ήταν όνειρο μόνο (Κεκλεισμένων των θυρών. Ελευθερία) ΡΕΦΡΕΝ Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός (Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός) είναι διαφορετικός σου `χα πει μια νυχτιά θυμάμαι | This night is hot and has a flow of light The morning is dull and it's a dark day The year is a breath and the season is a whiff and life is large and eternal like a sip The earth is round but this world is flat and the mind is faster first and better than light Every son is Christ Every whore is Mary Every daughter Aphrodite and every mother with health And I am grace and a hope and every enemy is a good lad every war is a struggle and every poem a prayer book And the bombs are falling stars on an August night and the violins are jewelery hanging on the heart I'm scared that I won't be able to take this beauty I'm sleeping but I have my eyes open I remember what you told me one night Before I dream, I should make sure I have my eyelids closed Chorus: This is not your world it's different I told you one night, I remember That what you see is different and whatever you built is sky with rain and fire I'm scared It's a thick cold and a harsh heatwave a red sun and a far away sun But I don't take notice (I'm sleeping) for the big moment when the most mixed-up word will become numbers The rhythms are clear a music of bedlam you'll be there you said where everything leads to To see humanity as a creator (Let's go) like an artist (I'm scared) that talks of everyday life Για να δεις δημιουργό την ανθρωπότητα (Πάμε) σαν έναν καλλιτέχνη (Φοβάμαι) που ομιλεί την καθημερινότητα Thrill, fear and self-respect watching new painters emerge from advertisement and from the dirty holes of journalism a new wave of literature From the lower classes factions of philosophers from the privileged social disturbances A second sun will cast second shadows while a hundred thousand nuclear heads will blow up Chorus Your words were sweet and your kisses bitter your journeys long your wings small You had a troubled sea in your eyes and a flood in your niche your one caress, two lives your one yes, two nos I found a hidden sea I drunk an astringent sea life gave me a dry rock and I gave her a last breath And a sea bottom for bed and I opened up a watery road in the path of nightmare and it took me out of the bottle (I'm scared) With a clean dizziness and a dirty mind again (here I am) in the same game once again it's kickoff and we all had our hands open (I'm scared) The lights are off again and I'm alone in the concrete with the seats empty And my stare became a window I tried to run away from today but it was only a dream (With closed doors. Freedom) Chorus This is not your world (This is not your world) it's different I told you one night, I remember | |
DeusEx © 19.10.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info