Celui que l'on oublie
Με πήρε η μέρα και στο βράδυ αυτό που μ’ αφήνει σηκώνω παντιέρα κάθε τι αναιρώ κι ό,τι γίνει κουράστηκα να `μαι αυτός που ξεχνάμε και φοβάμαι Δεν περιμένω κανένας να βγει να με ψάξει κι ούτε θ’ αφήσω ζωή τη ζωή μου εδώ να ρημάξει Κουράστηκα να `μαι αυτός που ξεχνάνε και φοβάμαι Αν ήμουν ο γλάρος σε κατάρτι ψηλό να πετάξω Ας ήσουν ο φάρος μ’ ένα φως να καώ για ν’ αλλάξω. Κουράστηκα να `μαι αυτός που ξεχνάμε και φοβάμαι		Le jour m’a pris Et en ce soir qui m’abandonne Je lève un drapeau Pour réfuter tout ce qui est advenu Je me suis lassé d’être Celui que l’on oublie Et j’ai peur Je n’attends pas que quelqu’un vienne Me chercher Ni que je laisse une vie – ma vie Tomber en ruines ici Je me suis lassé d’être Celui que l’on oublie J’ai peur Si j’étais une mouette Pour voler tout en haut du mât Tu serais le phare Pour que je change en brûlant dans la lumière Je me suis lassé d’être Celui que l’on oublie Et j’ai peur
Elpida06 © 19.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info