Celui que l'on oublie

Με πήρε η μέρα
και στο βράδυ αυτό που μ’ αφήνει
σηκώνω παντιέρα
κάθε τι αναιρώ κι ό,τι γίνει
κουράστηκα να `μαι
αυτός που ξεχνάμε
και φοβάμαι

Δεν περιμένω κανένας να βγει
να με ψάξει
κι ούτε θ’ αφήσω ζωή τη ζωή μου εδώ
να ρημάξει

Κουράστηκα να `μαι
αυτός που ξεχνάνε
και φοβάμαι

Αν ήμουν ο γλάρος
σε κατάρτι ψηλό να πετάξω
Ας ήσουν ο φάρος
μ’ ένα φως να καώ για ν’ αλλάξω.

Κουράστηκα να `μαι
αυτός που ξεχνάμε
και φοβάμαι


Le jour m’a pris
Et en ce soir qui m’abandonne
Je lève un drapeau
Pour réfuter tout ce qui est advenu
Je me suis lassé d’être
Celui que l’on oublie
Et j’ai peur

Je n’attends pas que quelqu’un vienne
Me chercher
Ni que je laisse une vie – ma vie
Tomber en ruines ici

Je me suis lassé d’être
Celui que l’on oublie
J’ai peur

Si j’étais une mouette
Pour voler tout en haut du mât
Tu serais le phare
Pour que je change en brûlant dans la lumière

Je me suis lassé d’être
Celui que l’on oublie
Et j’ai peur

Elpida06 © 19.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info