Il piccolo eroe (Kilaidonis)
Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
"Νομίζω πως τον κρύβεις στην κουζίνα".
Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.
"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".
Πίσω απ’ τον τοίχο ο ασύρματος καλεί,
είναι απ’ τη Μέση Ανατολή, απ’ το αρχηγείο.
Θα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολή
μ’ ευχές για καλή τύχη απ’ το αρχηγείο.
Η Κατερίνα σ’ αγαπούσε σιωπηλά,
αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες.
Χωρίς το Σπίθα ίσως να `ταν πιο καλά,
παρ’ όλ’ αυτά εσύ τον συγχωρούσες.
Όταν ακούω να μιλάνε γι’ Αφρική,
για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι,
σκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοί
πως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει.
Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή,
μέσα στις σφαίρες μες στο κρύο, μες την πείνα,
με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη XI
μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.
"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζει".
Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό,
μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο
κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ,
μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω.
Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός
γι αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του
και μ’ ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρός
με μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του.
Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά
με κάποιο σφύριγμα που σου `μαθε τσομπάνος
κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά
θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος.
Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω
που να μην το `χει πει κανένας για κανέναν,
εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω.
Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.
Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Όπου κι αν είσαι, θα `χεις γεράσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.
Da una parte gl'Italiani ed i Tedeschi
che per trovarti mettono sottosopra Atene
e dall'altra la voce di mio padre:
"Penso che lo nascondi dentro in cucina".
Tu a giocare a nascondino con la morte
e quelli a strappare i fascicoli nascosti,
non farti spaventare dalla doppia caccia
la tua con i Tedeschi e la loro con il sottoscritto.
Dove sei adesso che ti ho perduto
mio buon amico Yorgos Thalassis.
Dove sei adesso che ti ho perduto
mio piccolo eroe Yorgos Thalassis.
"Io non vado mai a riposare
io sono ovunque il dovere mi comanda
e fin quando ci saranno invasori sulla terra
io li spezzerò e scorrerà di loro il sangue".
Il radiotelegrafo da dietro il muro chiama
viene dal Medio Oriente, viene dal comando.
Ti assegneranno una missione nuova
con gli auguri di buon successo dal comando.
Caterina ti amava ma non lo rivelava
ma ugualmente anche tu l'amavi con candore.
Senza Spithas sarebbe stato meglio, forse,
per quanto ogni cosa tu gli perdonassi.
Quanto sento parlare dell'Africa
di Berlino, di Venezia e di Parigi
penso, dico io, chi sa se lo sanno in tanti
che in tutti questi posti io ci ho vissuto.
Che quando in Grecia c'era l'Occupazione
sotto le pallottole al freddo e con la fame,
con gli Inglesi che armavano la terra,
mi mostravi un'Atene spensierata.
Dove sei adesso che ti ho perduto
mio buon amico Yorgos Thalassis.
Dove sei adesso che ti ho perduto
mio piccolo eroe Yorgos Thalassis.
"Io non vado mai a riposare
io sono ovunque il dovere mi comanda
e fin quando ci saranno invasori sulla terra
io li spezzerò e scorrerà di loro il sangue".
Tu sapevi guidare un autocarro
una moto un'automotrice un aeroplano
e ovunque fossi, accanto a te c'ero sempre anch'io
insieme a te volevo vivere o morire.
Tu eri sempre il castigo e la vendetta
per colui che ci riempì il paese con l'armata
e ad un solo tuo colpo cadeva la sentinella
con una piroetta su di sè.
Riuscivi pure ad ammansire i cani
con un fischio speciale appreso da un pastore
ed è così che facevi volare il lazo con un trucco
mi sa che dovevi essere americano.
Che ti posso dire, che ti posso dire, che ti posso
che non l'abbia mai detto qualcuno a qualcun altro.
Io ti dico una cosa solamente:
mi basta di essere cresciuto insieme a te.
Dove sei adesso che ti ho perduto
mio buon amico Yorgos Thalassis.
Dovunque tu sia, devi essere invecchiato
mio piccolo eroe Yorgos Thalassis.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.10.2011