Have a care, mister driver | ||
Έντεκα το βράδυ, φεύγω απ’ τη δουλειά και αρχίζω να παλεύω με τη μοναξιά και μέσα στο λεωφορείο της γραμμής μετράω τα φανάρια της διαδρομής Επάνω στο ταμπλό σου γράφουν τα παιδιά μπαμπά, μην τρέχεις κι η μαμά χαμογελάει σε μια φωτογραφία όλους σας φιλάει στην άκρη του καθρέφτη η Παναγιά Το νου σου, κύριε οδηγέ γλιστράω στις χειρολαβές και από το σπίτι της μπροστά όταν περνάς, μη σταματάς Δεν κατεβαίνω πια εδώ κι ας ξέρει πως την αγαπώ Μέσα απ’ τα λάθη τα πολλά μαθαίνω πρώτη μου φορά πως είναι η μοναξιά Ουρές στα σινεμά και ο κόσμος στην πλατεία στην στάση μια παρέα ψάχνει για ταινία και δίπλα ένας παππούς με όλα απορεί πως άλλαξε η νύχτα την παρασκευή Δε θέλω να κατέβω απ’ το λεωφορείο το άδειο μου το σπίτι θα `ναι πάλι κρύο και πάνω στον καινούργιο άσπρο καναπέ να βλέπω τους λεκέδες του καφέ Το νου σου, κύριε οδηγέ γλιστράω στις χειρολαβές και από το σπίτι της μπροστά όταν περνάς, μη σταματάς Δεν κατεβαίνω πια εδώ κι ας ξέρει πως την αγαπώ Μέσα απ’ τα λάθη τα πολλά μαθαίνω πρώτη μου φορά πως είναι η μοναξιά Σαββατοκύριακο στο luna park μαζί με τα παιδιά να με ρωτάνε αν την αγαπάω ακόμα τη μαμά Το νου σου, κύριε οδηγέ γλιστράω στις χειρολαβές και από το σπίτι της μπροστά όταν περνάς μη σταματάς Δεν κατεβαίνω πια εδώ κι ας ξέρει πως την αγαπώ ήρθε ο καιρός να δω και `γω καλά πως είναι η μοναξιά | Eleven o' clock, I leave from work and I start wrestling with loneliness and inside the bus line I count the route's streetlights On the windscreen my children write "Daddy, don't race" and mommy smiles In a picture she kisses you all [and] on the mirror's edge the Virgin Mary Have a care, mister driver I'm slipping on the handles and when you pass in front of her house don't stop I no longer disembark here although she knows I love her through my many mistakes I learn for the first time what loneliness is like Lines in front of the cinema and people at the square at the bus stop a gang is looking for a movie by their side an old man wonders at everything at how Friday night has changed so much I don't want to get off the bus the empty house will be cold again and on the new white couch I will be seeing the coffee stains Have a care, mister driver I'm slipping on the handles and when you pass in front of her house don't stop I no longer disembark here although she knows I love her it is time for me too to learn through and through what loneliness is like Weekend at the amusement park together with the kids asking me if I still love mommy Have a care, mister driver I'm slipping on the handles and when you pass in front of her house don't stop I no longer disembark here although she knows I love her it is time for me too to learn through and through what loneliness is like | |
Sinistro © 27.12.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info