Com que coração
Άδειασες το σπίτι μας και μόνος μου κοιτάζω τους άδειους τοίχους γύρω μου και νιώθω να βουλιάζω όλες οι αναμνήσεις μας στριμώχτηκάν στ’ αμάξι μαζι με τις βαλίτσες σου κι αυτά που μου `χες τάξει μια φορα Με τι καρδιά να σ’ αποχωριστώ αντίο να σου πώ και να ξεχάσω αφου εσύ είσαι η ίδια μου η ζωή δεν έχω τίποτα στο κόσμο αν σε χάσω Με τι καρδια για τελευταία μου φορα να σ’αγκαλιάσω Χιλιάδες συναισθήματα μοιράσαμε στα δύο δικό μου ήταν το μείνε εδώ δικό σου το αντίο τώρα στο άδειο πάτωμα μόνος έχω κάτσει να καταλάβω προσπαθώ πώς άλλαξαν τα πάντα ξαφνικά		Tu esvaziastes a nossa casa e só me vejo em paredes vazias me giro e sinto afundar todas as nossas memórias se juntam no carro com as suas malas e isso que você teve uma vez prometido Com que coração estou separado de ti adeus a te dizer e para eu esquecer fora de não tenho nada no mundo se te perco Com que coração para finalmente uma vez eu te abraçar está a minha própria vida Milhares de sentimentos parecem em dois em mim fica só o seu adeus agora no vazio chão só sento e procuro entender como se mudou para sempre de repente
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info