Círculos
Με κυνηγά το παρελθόν, σε ό,τι κάνω και ότι πω εκείνο ορίζει το παρόν μου κι εσύ που ζεις μαζί μ’ αυτό Σαν λαβωμένο το φεγγάρι με βλέπει απ’ τον ουρανό κι η νύχτα σκύβει να με πάρει σε ένα σπίτι αδειανό Η ζωή μου ένας κύκλος που `χει κέντρο τη σκληρή σου την καρδιά, καρδιά μου, και γυρίζει όπως ο ίσκιος πάντα γύρω απ’ τη δική σου την τροχιά Τίποτα δεν έχει αλλάξει κι ας έχεις φύγει από καιρό πολύ βαθιά μ’ έχεις χαράξει με το δικό σου σ’ αγαπώ Η ζωή μου ένας κύκλος που `χει κέντρο τη σκληρή σου την καρδιά, καρδιά μου, και γυρίζει όπως ο ίσκιος πάντα γύρω απ’ τη δική σου την τροχιά		Com perseguição o passado, por você o que faço e o que digo aquele limite do meu presente e você que vive junto disso Como assiste a lua que assiste desde o céu e a noite escurece e te agarra em uma casa vazia A minha vida em círculos que têm centro e sua crueldade, o coração, meu coração, e gira como sombra, gira por sua órbita Nada não mudou e se escapou a tempo vai desde a tempos muito fundo perdi o teu amor A minha vida em círculos que têm centro sua crueldade, o coração, meu coração gira como sombra sempre gira em sua órbita
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 20.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info