Dormi, compagno? (Alexandrou)
Σύντροφε κοιμάσαι; Ήθελα να μου πεις, ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού Που να βουλιάζουνε οι λέξεις στο χαρτί Σαν τη σιωπή μου Στις κόρες των ματιών της; Ο Πέτρος που κοιμάται στο τσιμέντο Δίχως φόδρα στο σακάκι Κάθε πρωί μου έκανε τράκα μια καλημέρα στα κλεφτά Γιατί τον είχαν για προδότη Βάλαμε τις στάμνες Εκεί που έστρωνε την τρύπα κουρελού Μιλάμε για την δήλωση Τις ώρες που έμενε σκυφτός Διαβάζοντας μια περσινή εφημερίδα Τότε θα’πρεπε να’ταν που μας έπιασε βροχή Ανάβοντας τσιγάρο είδα το πρόσωπό σου Στο τζάμι της βιτρίνας Κάτι ψιχάλες πέσανε στα μαλλιά σου και το σβήσανε Δίπλα στις στάμνες που κρυώνουν το νερό Βλέπω πως αν ήταν να διαλέξω Θα γύριζα κοντά σου Αν τα κατάφερνα να βρω το σπίτι μου Θα σε έπαιρνα μαζί μου Στο θάλαμο κρυώνουν Με τα πόδια στις κουβέρτες Με το παλτό στην πλάτη Θέλω να σου γράψω Μα τι σε νοιάζει εσένα η σιωπή του Κάτω από τη βροχή;		Dormi, compagno? Volevo mi dicessi, la sai una pagina almeno del marxismo Dove le parole sprofondino nella carta Come il mio silenzio Nelle sclere degli occhi di lei? Petros che dorme sul cemento Senza imbottitura nella giacca Ogni mattina mi scroccava un buongiorno di soppiatto Perché lo consideravano un traditore Posammo le brocche Là dove stendeva il suo patchwork bucato Parliamo della dichiarazione di pentimento Nelle ore in cui stava rannicchiato A leggere un giornale dell'anno prima Allora fu come ci sorprendesse una pioggia Accendendo una sigaretta vidi il tuo viso Nel cristallo della vetrina Ti caddero alcune gocce sui capelli e la spensero Accanto alle brocche che rinfrescano l'acqua Vedo che se potessi scegliere Tornerei accanto a te Se riuscissi a trovare casa mia Ti prenderei con me In camerata hanno freddo Con le gambe nelle coperte Con il paltò sulle spalle Voglio scriverti Ma che importa a te il suo silenzio Sotto la pioggia?
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info