Dormi, compagno? (Alexandrou)

Σύντροφε κοιμάσαι;
Ήθελα να μου πεις, ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού
Που να βουλιάζουνε οι λέξεις στο χαρτί
Σαν τη σιωπή μου
Στις κόρες των ματιών της;
Ο Πέτρος που κοιμάται στο τσιμέντο
Δίχως φόδρα στο σακάκι
Κάθε πρωί μου έκανε τράκα μια καλημέρα στα κλεφτά
Γιατί τον είχαν για προδότη

Βάλαμε τις στάμνες
Εκεί που έστρωνε την τρύπα κουρελού
Μιλάμε για την δήλωση
Τις ώρες που έμενε σκυφτός
Διαβάζοντας μια περσινή εφημερίδα

Τότε θα’πρεπε να’ταν που μας έπιασε βροχή
Ανάβοντας τσιγάρο είδα το πρόσωπό σου
Στο τζάμι της βιτρίνας
Κάτι ψιχάλες πέσανε στα μαλλιά σου και το σβήσανε

Δίπλα στις στάμνες που κρυώνουν το νερό
Βλέπω πως αν ήταν να διαλέξω
Θα γύριζα κοντά σου
Αν τα κατάφερνα να βρω το σπίτι μου
Θα σε έπαιρνα μαζί μου

Στο θάλαμο κρυώνουν
Με τα πόδια στις κουβέρτες
Με το παλτό στην πλάτη
Θέλω να σου γράψω
Μα τι σε νοιάζει εσένα η σιωπή του
Κάτω από τη βροχή;


Dormi, compagno?
Volevo mi dicessi, la sai una pagina almeno del marxismo
Dove le parole sprofondino nella carta
Come il mio silenzio
Nelle sclere degli occhi di lei?
Petros che dorme sul cemento
Senza imbottitura nella giacca
Ogni mattina mi scroccava un buongiorno di soppiatto
Perché lo consideravano un traditore

Posammo le brocche
Là dove stendeva il suo patchwork bucato
Parliamo della dichiarazione di pentimento
Nelle ore in cui stava rannicchiato
A leggere un giornale dell'anno prima

Allora fu come ci sorprendesse una pioggia
Accendendo una sigaretta vidi il tuo viso
Nel cristallo della vetrina
Ti caddero alcune gocce sui capelli e la spensero

Accanto alle brocche che rinfrescano l'acqua
Vedo che se potessi scegliere
Tornerei accanto a te
Se riuscissi a trovare casa mia
Ti prenderei con me

In camerata hanno freddo
Con le gambe nelle coperte
Con il paltò sulle spalle
Voglio scriverti
Ma che importa a te il suo silenzio
Sotto la pioggia?

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info