Lontano (Kavafis)

Θα `θελα αυτήν τη μνήμη να την πω...
Μα έτσι έσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει –
γιατί μακριά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.

Δέρμα σαν καμωμένο από γιασεμί...
Εκείνη του Αυγούστου Αύγουστος ήταν; ή βραδιά.
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια• ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
ΤΑ ναι, μαβιά• ένα σαπφείρινο μαβί.


Vorrei dirti di questa mia reminiscenza...
Ma è così cancellata ormai, come incapace di persistere,
perché lontano, nei miei primi anni di ragazzo giace.

Pelle come fatta di gelsomino.
Quella sera d'Agosto - Agosto era...
Appena ormai ricordo gli occhi: erano direi violetti...
Ah sì, violetti: di un viola di zaffiro.

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info