Lontano (Kavafis)
Θα `θελα αυτήν τη μνήμη να την πω... Μα έτσι έσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει – γιατί μακριά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται. Δέρμα σαν καμωμένο από γιασεμί... Εκείνη του Αυγούστου Αύγουστος ήταν; ή βραδιά. Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια• ήσαν, θαρρώ, μαβιά... ΤΑ ναι, μαβιά• ένα σαπφείρινο μαβί.		Vorrei dirti di questa mia reminiscenza... Ma è così cancellata ormai, come incapace di persistere, perché lontano, nei miei primi anni di ragazzo giace. Pelle come fatta di gelsomino. Quella sera d'Agosto - Agosto era... Appena ormai ricordo gli occhi: erano direi violetti... Ah sì, violetti: di un viola di zaffiro.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info