Mare del mattino (Kavafis)
Εδώ ας σταθώ.Κι ας δω κ’εγώ τη φύσι λίγο.
Θάλασσα του πρωϊού και ενέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ.Κι ας γελασθώ που βλέπω αυτά
(τα ’δα αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)
και όχι κι εδώ τες φαντασιές μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής .
Qui potrei restare. A vedere un poco anch'io la natura.
Di mare del mattino e d'un cielo senza nuvola
turchini sfavillanti e l'ocra d'una sponda: tutte cose
belle e grandi avvolte dalla luce.
Qui potrei restare. A illudermi di vederle queste cose
(le vidi in verità un istante alla mia prima sosta):
e non qui pure le mie fantasie,
i miei ricordi, gl'inganni del piacere.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011