Pequenos jogos de artifício | ||
Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις Στο αστραφτερό σου πουθενά με τριγυρνάς Με ρίχνεις στη φωτιά από ένα όνειρο και με ξυπνάς Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά Χιλιάδες χρώματα Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις Και όποιος δεν τόλμησε να φτάσει μέχρι εδώ Πηδάει κλείνοντας τα μάτια στον γκρεμό και πετάει Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά Χιλιάδες χρώματα | Como umidade ganha vida com as manhãs Em seu brilho, lugar algum para passear Com batidas no fogo de um sonho a despertar Preencha o solo, o ar que respiramos O seu último cigarro que fica em pó Passa a noite ao meu lado, eu estou silenciosa em uma tela Mas eu vou estar lá para você mesmo que eu estava atrasado Vou te pegar no porto ao amanhecer Cairá em torno de nós pequenos fogos de artifício milhares de cores Preencha o solo, o ar que respiramos O seu último cigarro foi em pó Ele passou a noite ao meu lado eu silenciosamente em uma tela Como umidade que ganha a vida com as manhãs E qualquer um que se atreveu a chegar até aqui Saltos a olhar atento sobre a falésia e voa Mas eu vou estar lá para você mesmo que eu esteja atrasada Vou te pegar no porto ao amanhecer Cairá em torno de nós pequenos fogos de artifício milhares de cores | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 25.10.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info