Círculos
Πρέπει να μάθω να περιμένω
να λύνω κόμπους να μη σε δένω
Πάω να σε πιάσω γίνεσαι αέρας
μια καληνύχτα στο φως της μέρας
πρέπει να μάθω να δίνω χρόνο
να μένω απ’έξω να βλέπω μόνο
Ξέρω πώς είναι να σε θυμάμαι
θέλεις να γίνεις ό,τι φοβάμαι
Θα’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα’σαι πάντα κύκλος...
Πρέπει να μάθω να περιμένω
τις αποστάσεις μόνη μικραίνω
Απ’όσες λέξεις θα μετανιώσω
μόνο το αντίο πονάει τόσο
Θα’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα’σαι πάντα κύκλος...που δεν έκλεισε
Eu devo aprender a esperar
nó perdido e não ato
Procuro te agarrar, capturo o ar
uma boa noite na luz do dia
devo aprender a dar tempo
fico fora e só vejo
Sei que é o que te recorda
Você sabe a dar medo
Você estará sempre em círculos que não fecham
no jogo que faz ganhar
e enquanto você me pede a retardar
Procuro os lugares para iniciar
nada para nós dois termina
você vai estar sempre em círculos...
Devo aprender a esperar
o que rebela só amarga
Por todas as palavras você vai se arrepender
só o adeus pune tanto
Você sempre vai estar em círculos que não fecham
no jogo que não ganha
e enquanto você me pede
busco os lugares para iniciarmos
nada para nós dois termina
Estará sempre em círculos... que não fecham
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 28.10.2011