Aghiànapa II (Seferis)
Κάτω απ’ τη γέρικη συκομουριά
τρελός ο αγέρας έπαιζε
με τα πουλιά με τα κλωνιά
και δε μας έκραινε.
Ώρα καλή σου ανάσα της ψυχής
ανοίξαμε τον κόρφο μας
έλα να μπεις έλα να πιεις
από τον πόθο μας.
Κάτω απ’ τη γέρικη συκομουριά
ο αγέρας σηκώθη κι έφυγε
κατά τα κάστρα του βοριά
και δε μας έγγιξε.
Θυμάρι μου και δεντρολιβανιά,
δέσε γερά το στήθος σου
και βρες σπηλιά και βρες μονιά
κρύψε το λύχνο σου.
Δεν είναι αγέρας τούτος του Βαγιού
δεν είναι της Ανάστασης
μα είναι της φωτιάς και του καπνού
της ζωής της άχαρης.
Κάτω απ’ τη γέρικη συκομουριά
στεγνός ο αγέρας γύρισε
οσμίζουνταν παντού φλουριά
και μας επούλησε.
Sotto il vecchio sicomoro
il vento giocava pazzo
con gli uccelli e con i rami
ma a noi non porgeva orecchio.
Gioia a te respiro dell'anima
aprimmo il nostro petto
vieni ed entra vieni e abbeverati
al nostro desiderio.
Sotto il vecchio sicomoro
si levò il vento e se ne andò via
verso i castelli del nord
e neppure ci sfiorò.
O timo, o rosmarino mio
allacciati stretto il petto
e cerca una grotta e cerca una tana
nascondi la tua luce.
Questo non è il vento delle Palme
non è quello della Pasqua
ma è quello del fuoco e del fumo
della vita deforme e ingrata.
Sotto il vecchio sicomoro
ritornò asciutto il vento
dappertutto c'era profumo di fiorini
e fummo messi in vendita.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.10.2011