A onda
Μια ώρα μόνο να σε δω κι αυτό μου φτάνει
να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου
αφού δεν είσαι εδώ αγάπη μου μαζί μου
Μια λέξη μόνο να `ξερες απλά τι κάνει
Τι φέρνει πίσω πόση δύναμη μου δίνει
ελπίδες, να σωθώ απ’ του μυαλού τη δίνη.
Έλα κύμα πάρε με
και μες την αγκαλιά του πάλι βάλε με
Έλα κύμα και βοριά
το σώμα του στεριά μπροστά του βγάλε με
Μα αν αυτός μ’ απαρνηθεί σε πέλαγο βαθύ
ναυάγιο άσε με.
Μια στιγμούλα μοναχά μέσα στο χρόνο
να μου τη δώσεις την απόσταση να σβήσω
κι ύστερα αν θες πάλι την πόρτα σου θα κλείσω
Μοιάζουν όλα απόψε σαν σκηνή από φόνο
θα μ’ εξοντώσεις το ξέρω όπου και να πάω
στο ρεύμα της καρδιά σου κόντρα προχωράω...
Uma hora só para te ver, e isso me basta
a continuar a minha vida indiferente
por isso você não está aqui, meu amor, comigo
Uma palavra só, tanta força me dá
esperanças, a me salvar a minha cabeça das tormentas
Venha, onda, me leve
e dentro de seu abraço também
Venha onda, venha vento
teu corpo como uma rocha
Mas me abandone no mar profundo
deixe-me afundando
Um breve momento só, dentro do tempo
e me dar um momento para que eu apague
e a distância, se você quiser, de novo sua porta vou fechar
Parece tudo nesta noite como uma cena de assassinato
vai me eliminar, sei onde eu for
na corrente do coração, vou avançar contra…
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 30.10.2011