Zeibékiko (Con aeroplanos y barcos de vapor)
401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ’ τη Σμύρνη το `22 ( θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ’ ένα κατώι μυστικό)
Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρωμικο ψωμί (τρώνε βρωμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)
(Μες στις παρενθέσεις είναι τα λόγια του Σαββόπουλου)
401
Agonía por electroshock. Muertos vivos en Kíttaro. Escenas rock. Fotografía con Béllou.
Con aeroplanos y barcos a vapor
y con los viejos amigos
vagamos en la oscuridad
y aún así tú no nos escuchas.
No nos escuchas que cantamos
con voces eléctricas
dentro de galerías subterráneas
donde nuestras órbitas se encuentran
con tus principios básicos.
Mi padre, Batis (madre inaccesible forma de suelo y cielo)
vino de Esmirna el ´22 (perderé tus dos ojos)
y vivió por 50 años (en el mundo)
en un sótano secreto (como refugiado en un sótano secreto).
En este lugar los que aman (si aman)
comen pan de salvado (comen pan de salvado)
(los creyentes de tus palabras)
y sus deseos siguen (y sus deseos siguen un itinerario subterráneo)
itinerario subterráneo
Ayer noche vi a un amigo
como duende vagar
sobre la motocicleta
y detrás corrían perros.
Levántate alma mía, da corriente
prende fuego la ropa (como Marcos)
prende fuego los instrumentos (prende fuego los instrumentos)
para que explote como negro espíritu (para cerrar la herida, pero que explote como negro espíritu)
nuestro terrible hablar (nuestro terrible hablar)
(entre paréntesis la segunda voz, que es la de Dionisis Savvopoulos)
diego.fitti, Diego Fittipaldi © 05.11.2011