The Sundays in Katerini
Οι Κυριακές στην Κατερίνη
φεύγουν μαζί με τη βροχή
και τα μπουλούκια οι θεατρίνοι
παίζουν τη Γκόλφω μοναχοί
Και τα φαντάρια σαν κι εσένα
στριφογυρνάνε στο σταθμό
κι όπου ανταμώνουνε με τραίνα
κάτι τους πνίγει στο λαιμό
Τώρα θα κλαις και θα με ψάχνεις
κι απέ θα γέρνεις στη σκοπιά
σαν τα κλαδιά της πικροδάφνης
που την επνίξαν τα γιαπιά
The Sundays in Katerini
Leave with the rain
And the travelling troupes of actors
Play the Golfo alone.
And the soldiers like you
Twirl in the station
And wherever they meet with trains
Something chokes them in the throat.
Now you will be crying and you will be searching for me
And after you will be bending in the watchtower
Like the branches of the oleander
That were suffocated by the building sites.
angelxirina © 05.11.2011