Pela primeira vez, desculpa
Ήταν η ζωή μου πάντοτε γεμάτη Μα εγώ παράπονα της έκανα Είχα τα καλά του κόσμου κι όλη την αγάπη μα με τα παράπονα δεν τέλειωνα ώσπου κάποια μέρα χτύπησε την πόρτα μου ο δικός σου πόνος και καημός Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά και τότε έκατσα και έκλαψα πικρά είπα συγγνώμη στη ζωή πρώτη φορά Όταν ακουμπούσε κάποιος τα φτερά μου αετός γινόμουνα και πήγαινα Μα έβλεπα τον κόσμο μέσα απ’ τα όνειρα μου κι όποιος μου τα γκρέμιζε τον πλήγωνα Μα ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει τι πάει να πει να `χεις τα χέρια σου αδειανά και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει απ’ ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά Είπα συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη Είπα συγγνώμη στην ζωή πρώτη φορά		Foi a minha vida sempre cheia Mas eu lamentei Tinha o bom do mundo e o amor mas os lamentos não terminaram algum dia bateram na minha porta a sua própria dor e de repente o próprio mundo gira o que quer dizer ter as mãos vazias e, de repente a minha própria vida se separar e pensei que viveria para sempre e nunca sentou e chorou amargamente uma desculpa na vida, pela primeira vez Quando alguma asa me tornou águia que voou além Mas tornou-se o meu sonho e algo e mim destruiu. Mas, de repente o próprio mundo e o que esvaziou a sua mão e, de repente, a própria vida se isolou pelo que pensei que vive eternamente E, de repente, eu vi o mundo girar o que quer dizer estar de mãos vazias e de repente a vida se separou e o que eu pensei que veria para sempre E pede desculpa, desculpa, desculpa e pede desculpa na vida pela primeira vez.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 05.11.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info