The letter and the photo | ||
Μια παλιά φωτογραφία κι ένα γράμμα ξεχασμένο κάποιο όνειρο χαμένο μου θυμίσανε ξανά. Και στα χέρια σαν το πήρα με λαχτάρα όπως πρώτα άνοιξε του νου η πόρτα και προβάλλαν τα παλιά. {Οι αναμνήσεις γίνανε βόλια να πέτρωνες καρδιά μου δόλια να πέτρωνες καρδιά μου δόλια να μη σε πλήγωναν.} Μέσα απ’ τη φωτογραφία πάλι μου χαμογελούσε και στο γράμμα μου μιλούσε όπως τότε τρυφερά. Και ξανάζησα για λίγο τα παλιά τα χτυποκάρδια τ’ αξημέρωτα τα βράδια τα ατέλειωτα φιλιά. {Οι αναμνήσεις γίνανε βόλια να πέτρωνες καρδιά μου δόλια να πέτρωνες καρδιά μου δόλια να μη σε πλήγωναν.} | An old photo And a forgotten letter Of some lost dream Reminded me again. And as I took it in my hands With craving like before, The door of the mind opened And the past appeared. The memories became bullets If only you petrified, my poor heart, If only you petrified, my poor heart, So that they would not hurt you. (x2) From the photo He was smiling at me again And in the letter he was talking to me Like then, tenderly. And I lived again for a little while The old heartbeats, The never-ending nights, The endless kisses. The memories became bullets If only you petrified, my poor heart, If only you petrified, my poor heart, So that they would not hurt you. (x2) | |
angelxirina © 05.11.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info