O lobo
Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα
κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα
όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.
Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
απ’ το σκοτάδι ξέρω τι να περιμένω.
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει με ένα σώμα
δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει
θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.
Περνούν οι άνθρωποι νερό, σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.
Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι
βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι
από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω με ένα σώμα
δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.
Cada jogo tem uma vitória e uma derrota
e de criança eu sei, antes do alfabeto
mas esta noite nem a vitória ou derrota.
Desde um bebê com a luz apagada
da escuridão eu sei o que espero.
Eu tenho um lobo na mente a cuidar
E como a terra esta gira com um corpo
não tem fechadas partidas ainda.
E como no peito o coração irá palpitar
irá manter esta vida e não a larga
As pessoas passam de água, pequeno novo
Eu sei que uma taxa de galante
através da tristeza que eu aprendi a respirar.
E de vez em quando que preenche a lua
Eu faço o lobo antes de entrar vento de
da noite para se vingar.
E como a terra esta gira com um corpo
não tem fechadas partidas ainda.
E como no peito o coração irá palpitar
irá manter esta vida e não a larga
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 05.11.2011