Picătură cu picătură
Δυο ποτήρια στο τραπέζι, έξω βρέχει
τι πικρή που `ναι η στερνή μας η βραδιά.
Στη βροχή δεν μπορεί, δεν αντέχει
και θα σπάσει όπου να `ναι η καρδιά.
Σταγόνα σταγόνα το δάκρυ σου πίνω
το δάκρυ μου πίνεις και σβήνεις και σβήνω.
Σταγόνα σταγόνα το αίμα μου στάζει νωπό
τι να πεις τώρα πια, τι να πω.
Παραθύρι μες στη νύχτα πώς ν’ ανοίξω
δεν υπάρχει πια για μένα ουρανός.
Μη μ’ αγγίζεις γιατί αν τυχόν σ’ αγγίξω
θα χτυπήσει την καρδιά μου κεραυνός.
Două pahare pe masă, afară plouă
Ce amară este ultima noastră seară.
În ploaie nu poate, nu rezistă
Şi inima se va sparge în orice moment.
Picătură cu picătură beau lacrima ta,
Bei lacrima mea şi te stingi şi mă sting.
Picătură cu picătură sângele meu picură proaspăt
Ce să spui acum, ce să spun?
Cum să deschid fereastra în noapte?
Nu mai există cer pentru mine.
Nu mă atinge pentru că dacă se întâmplă să te ating
Un fulger îmi va lovi inima.
angelxirina © 06.11.2011