Ծաղիկ ես
Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη
γίνεται τραγούδι τραγούδι τραγούδι
που με ταξιδεύει στη βροχή
Στη μεγάλη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν
Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη
Σκοτεινός που είναι ο κόσμος ο κόσμος ο κόσμος
πώς να βρω την πίστη μου εκεί
μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος
ξαφνικά από μιαν αστραπή
Πριν χαθεί στη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν
Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη
Ծաղիկ ես, սակայն
Հողում չեն թաղված արմատները քո,
Դառնում ես երգ, ձայն,
Տանում քայլելու անձրևի ներքո՝
Լայնարձակ ծովի հայելու վրայով, հեռուն եզերքի,
Աստղերի անմար անհամար ցոլքում,
Ես՝ ի սկզբանե կորսված մի հոգի՝
Կրկին կորցնելու իմ լուռ սարսափում։
Ծաղիկ ես, սակայն
Արմատները քո թաղված չեն հողում։
Մութ է աշխարհը,
Ինչպե՞ս հավատամք գտնեմ նրանում,
Լույս է իմ ուղուն
Պայթող կայծակից, որ անցավ մթնում՝
Անհետանալով ծովի վրայով հեռուն եզերքի,
Աստղերի անմար անհամար ցոլքում...
Ես՝ ի սկզբանե կորսված մի հոգի՝
Կրկին կորցնելու իմ լուռ սարսափում։
Ծաղիկ ես, սակայն
Արմատները քո թաղված չեն հողում։
Vazgen Ghazaryan, Vazgen Ghazaryan © 07.01.2012