Շապիկիցս թե ջուր հոսեր
Μ’ έπιασε βροχή στο δρόμο μα εγώ δε στάθηκα
σαν πουλί στην αγκαλιά σου ήρθα και ζεστάθηκα
Κι αν με χτύπησε τ’ αγιάζι το σακάκι μου κι αν στάζει
σου το λέω δε με νοιάζει μια και είμαστε μαζί
Απ’ το τζάμι δες που βρέχει στην αυλίτσα τη μικρή
το γεράνι κάτι έχει πάρ’ το μέσα μη βραχεί
Κι αν με χτύπησε τ’ αγιάζι το σακάκι μου κι αν στάζει
σου το λέω δε με νοιάζει μια και είμαστε μαζί
Գտավ հեղեղն ինձ փողոցում, բայց դրանից չկանգնեցի,
Թռչնակի պես դեպի գիրկդ ջերմանալու շտապեցի։
Թե ինձ անգամ այսահարեր սառը քամին, շապիկիցս ջուր հոսեր,
Հավատա ինձ, քանի դեռ մենք միասին ենք
Միևնույն է՝ ինչ էլ լիներ...
Նայիր մյուս կողմն ապակու, հեղեղում է մեր բակում,
Խոնարհվել է խորդենին։ Ներս բեր, ինչո՞ւ է թրջվում։
Եթե անգամ այսահարեր սառը քամին, շապիկիցս թե ջուր հոսեր,
Հավատա ինձ, քանի դեռ մենք միասին ենք,
Միևնույն է՝ ինչ էլ լիներ...
Vazgen Ghazaryan, Vazgen Ghazaryan © 29.01.2012