Ах, тело нарисованное
Απ’ την Αλεξανδρούπολη
και τη γιαγιά Ροδόπη
σου γράφω τώρα π’ άλλαξαν
κι ομόρφυναν οι τόποι
Τώρα που ήρθε η άνοιξη
σαν κόκκινη ανεμώνα
και γίναν τριαντάφυλλα
οι μέρες του χειμώνα
Αχ κορμί ζωγραφιστό μου
και γαρίφαλο κλειστό μου
μες στο μπαξεδάκι μου
πού γυρνάς ξενάκι μου
Απ’ την Αλεξανδρούπολη
και τη μητέρα Θράκη
σου στέλνω και το δάκρυ μου
σε άσπρο μαντιλάκι
Δυο παπαρούνες έκοψα
απ’ τον παππού τον Έβρο
όπου και να `σαι μάτια μου
θα ψάξω και θα σε βρω
Αχ κορμί ζωγραφιστό μου
και γαρίφαλο κλειστό μου
μες στο μπαξεδάκι μου
πού γυρνάς ξενάκι μου
Из Александруполиса
и бабушки Родопы
пишу тебе теперь, что изменились
и похорошели края.
Теперь, когда пришла весна,
словно красный анемон,
и стали розами
дни зимы.
Ах, тело нарисованное моё
и гвоздика закрытая моя
в садике моём,
где ты бродишь, чужестраночка моя.
Из Александруполиса
и матери Фракии
посылаю тебе и слезу мою
в белом платочке.
Два мака я сорвал
у дедушки Эвроса,
где бы ты ни была, глаза мои,
я буду тебя искать и найду тебя.
Ах, тело нарисованное моё
и гвоздика закрытая моя
в садике моём,
где ты бродишь, чужестраночка моя.
Panselinos © 29.01.2012