Մոլորվեցի
Χάθηκα,
Μέσα στους δρόμους που μ’ έδεσαν για πάντα
Μαζί με τα σοκάκια, μαζί με τα λιμάνια
Χάθηκα,
Γιατί δεν είχα τα φτερά και είχα εσένα Κατινιώ
Γιατ’ είχα όνειρα πολλά
Και το λιμάνι,
και το λιμάνι είναι μικρό
Γιατ’ ήμουν πάντα μόνος
Και θα `μαι πάντα μόνος.
Ես մոլորվեցի
Փողոցներում, որոնք կապեցին կյանքս
Ոլորաններին ու նավահանգիստներին...
Մոլորվեցի
Քանի որ չունեի թևեր և ունեի քեզ՝ Կատինիո,
Ունեի երազանքներ...
Ու նավահանգիստը...
Նավահանգիստը փոքր է,
Քանի որ ես միշտ մենակ էի.
Ու միշտ մենակ կլինեմ։
Vazgen Ghazaryan, Vazgen Ghazaryan © 29.01.2012