Dubina
Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ’ αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου, πως θα μ’ αντέξεις,
που `μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δώ,
κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το `χα πει ένα πρωί βροχερό.
Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.
Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν’ το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.
Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.
Θα σβήσω .....
Prošli su dani da ti nisam rekao
"Volim te, samo dve reči"...
Ljubavi, kako ćeš me podneti
Kad sam čudan, mračan lik
Prošli su dani da te nisam video
I da li sam te poželeo, ne znaš
"Pored mene uvek ćeš patiti..."
Rekao sam ti to jednog kišnog jutra.
Ugasiću svetlo i ono što ti nisam dao
Daću ti jednim dodirom
I posle ću te ponovo izdati
U crnoj dubini mog uma
Zaplakaćeš ponovo što ćeš sama ostati
A ja još usamljeniji od sebe
U zatvorenoj sobi
Sanjaću tvoje lice
Zato što živim samo u mom snu
Ne uzimaj me za ozbiljno, moj um je zamagljen
Moj svet je vic
I kada se potpuno umoriš od mene
Traži negde drugo da me nađeš onako kako me želiš
I ja koji sam zavoleo ponovo samo tebe
I neki stih koji liči na tebe
Gledam napolje i sviće...
Sutra je ponovo postalo juče
Ugasiću...
anchee89 © 29.01.2012