Com calmaria e beleza
Με μπουνάτσες και μποφόρια
ταξιδεύουν τα βαπόρια.
Στα λιμάνια όλης της γης,
δύσης και ανατολής.
Μα εγώ για το καλό μου,
βάζω πλώρη στο όνειρό μου.
Μια βαρκούλα να αρματώσω,
φλόκο και πανιά να απλώσω.
Να ‘ναι σύνεργα γεμάτη,
μάσες ξάπλες και ραχάτι.
Το κορμί μου στο νερό,
το μυαλό στο πέλαγο.
Και οι σκέψεις συννεφάκια
που με πάνε μακριά.
Με γλαρόνια στον αέρα
και δελφίνια στα νερά.
Με μπουνάτσες και μποφόρια
να με ψάχνουν τα βαπόρια.
Στα λιμάνια όλης της γης
δύσης και ανατολής.
Στα λιμάνια όλης της γης
μα ποτέ της γης αυτής.
Com calmarias e beleza
viajam no vapor
Nos portos, todas as terras
crepúsculo e alvoradas
Mas eu para o meu bem
vou ao arco de meu sonho
Um barco a equipar
a esticar as velas
A estar cheio
descansa preguiçoso
Meu corpo na água
o espírito do mar
E os pensamentos em nuvens
que vão longe
Com gaivotas no ar
e delfins na água
Com calmaria e beleza
a buscar o vapor
No porto todas as terras
crepúsculos e alvoradas
Nos portos e todas as terras
e nunca essas terras.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 29.01.2012