Дрипите
Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
κι έχω σκεπάσει να μην φαίνεται η ψυχή μου.
Για να μην φαίνεται πως άνοιξε πληγή
και να την βλέπουν με το γέλιο οι διπλανοί μου.
Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή.
Μα εσύ νομίζεις πως παράσταση θα κάνω.
Και πως θα ανέβω κάποια μέρα στη σκηνή
Και μ’ ένα ψεύτικο μαχαίρι θα πεθάνω.
Αυτά που βλέπεις για κουρέλια και γελάς
ήτανε κάποτε χρυσά και τα φορούσες
Μα όμως θέλεις όλα να τα σπαταλάς
έτσι κι αυτά μες στα σκουπίδια τα πετούσες
С твоите дрипи облякох цял един живот,
покривам се да не личи душата.
Да се не вижда зейналата рана,
съседите ми да не й се смеят.
С твоите дрипи облякох цял един живот,
а ти си мислиш, че театър ти играя.
Че някой ден на сцената ще се кача
и с бутафорен нож ще се убия.
Тези парцали, на които се присмиваш,
някога бяха златни твои дрехи.
Ала ти, който всичко пропиляваш,
тях също на бунището изхвърли.
feishtica © 29.01.2012